ധ്രുവദീപ്തി // കവിത / കാലിക ധ്വനികൾ / നന്ദിനി വർഗീസ്

കവിത

കാലിക ധ്വനികൾ

നന്ദിനി വർഗീസ് -

വേനലിൽ വനഭംഗി ഊറ്റിക്കുടിച്ചൊരു
സൂര്യ കിരണത്തിൻ താപമുൾക്കൊണ്ടിട്ട് -
തൊണ്ട വരളും കിളിമൊഴി ഇടറുന്നു
കാലകാല്പ്പനികത മുറ്റും തരുക്കളിൽ ...

കാറ്റിൻ കരുത്തിൽ പൊടിപടലങ്ങളായ്
തെന്നിയകന്നൊരു മണ്‍കൂന ചൊല്ലുന്ന
ഭൂമി ഗർത്തങ്ങളിൽ ഒട്ടിപ്പിടിച്ചു -
കിനാവുകൾ കണ്ടൊരു ഗതകാലസ്മരണകൾ..

മലനിരകളിൽ ഗോപ്യ പാറമടകളിൽ
വീണു പിടയ്ക്കുന്ന ജലകണികകൾ ചൊന്ന
ധരണി മാതാവുതൻ മാറ് തുരക്കുന്ന
രംഗവിചക്ഷണ ഓർമ്മ കുടീരങ്ങൾ ..

വൃക്ഷക്കടയ്ക്കലിൽ മുരളുന്ന യന്ത്രങ്ങൾ
വനമേഖലകളിൽ വേലികൾ തീർക്കുമ്പോൾ
വീഴുന്ന വന്മമരത്തണലിന്റ്റെ നൊമ്പരം
' എന്തിനീ  ക്രൂരത മുറ്റും പ്രവർത്തനം ..'

പാടത്തു വിളയുന്ന നെൽക്കതിർ ചെറുകാറ്റിൽ
തലയാട്ടി കർഷക നോവുണർത്തീടവേ
കൃഷികളിറക്കിയിട്ടന്നമൊരുക്കുന്ന
കർഷക മനസ്സിലെരിയും കനവുകൾ ...

പർവ്വതനിരകളെ ആറ്റിക്കുറുക്കി
പഠിച്ചു വളരുന്ന മണ്ണിൻ മക്കൾ ചൊന്ന
ബാലപാഠങ്ങൾ അവഗണിച്ചാർക്കുന്ന
കഴുതപ്പുലികൾക്ക് തടയിടാനാവുമോ ...?