ധ്രുവദീപ്തി // Life // മരണത്തിന്റെ ചില മുഖങ്ങൾ // ജോസഫ് കട്ടക്കയം-

ജോസഫ് കട്ടക്കയം

 

 മരണം രംഗബോധമില്ലാത്ത കോമാളിയെപ്പോലെ കടന്നുവരുമെന്ന് 

എം. ടി . വാസുദേവൻനായരുടെ 

ഒരു കഥാപാത്രം പറഞ്ഞത് എത്രയോ ശരി. 

"ഇന്ന് ഞാൻ നാളെ നീ" 

എന്നും പ്രതിധ്വനിക്കുന്നിതോർമ്മയിൽ .

മരണത്തിന്റെ വിളയാട്ടം കവികളെയും ചിന്തകന്മാരെയും ഒരുപോലെ അമ്പ രപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. രാഷ്ട്രതന്ത്രജ്ഞന്മാർ, ആത്മീയാചാര്യന്മാർ തുടങ്ങിയവർ വ്യത്യസ്ഥ സാഹചര്യങ്ങളിലാണ് മരണം വരിച്ചതെന്നു കാണാം. നിഗൂഢതക ൾ ഉറങ്ങുന്ന മരണത്തിന്റെ പൊരുൾ തേടിയുള്ള യാത്ര ആരെയും ഒരിടത്തും എത്തിക്കുകയില്ല. ഇന്ദിരാഗാന്ധിയുടെ മരണം തന്നെയാവട്ടെ ആദ്യം.

മുൻ ഇന്ത്യൻ പ്രധാനമന്ത്രി 
ഇന്ദിരാ ഗാന്ധി 

മുൻ പ്രധാനമന്ത്രി ഇന്ദിരാ ഗാന്ധി വെടിയേറ്റ് മരിക്കുന്നതിന് തലേദിവസം ഒറീസയിൽ ഒരു പൊതു സമ്മേളനത്തിൽ വികാരഭരിതയായി പ്രസംഗിച്ചു. "Every drop of my blood will strengthen the nation". ഈ പ്രസംഗം കഴിഞ്ഞു മണിക്കൂറുക ൾക്കകം ഇന്ദിര സ്വന്തം അംഗരക്ഷകരുടെ വെടിയേറ്റ് മരിച്ചു.

പതിവിലേറെ തിടുക്കത്തിലാണ് അന്ന് ഇന്ദിര ഓഫീസിലേയ്ക്ക് പുറപ്പെട്ടത്. ഇന്ദിരയുടെ അന്ത്യരംഗങ്ങൾ അരങ്ങേറുന്നതിന് ഒരു മണിക്കൂർ മുമ്പ് ബി.ബി. സി ടെലിവിഷൻ സംഘം ഒരു ഡോക്യുമെന്ററി തയ്യാറാക്കുവാൻ അവിടെ  എത്തിയിരുന്നു.

1984 ഒക്ടോബർ 31-നാണ് ഇന്ദിരയുടെ അന്ത്യം. അന്ന് ബുധനാഴ്ചയായിരുന്നു. രാവിലെ കുളി കഴിഞ്ഞു ഇന്ദിര പത്രങ്ങൾ ഓടിച്ചു നോക്കി.സ്‌പെഷ്യൽ അസി സ്റ്റൻറ് ആർ.കെ.ധവാൻ തയ്യാറാക്കിയ ഷെഡ്യൂൾ മേശപ്പുറത്തുണ്ട്. രാവില ത്തെ ആദ്യപരിപാടി ബ്രിട്ടീഷ് നടനും സംവിധായകനുമായ പീറ്റർ ഉസ്തീനോവു മായി ബി.ബി.സി യ്ക്ക് വേണ്ടി അഭിമുഖം. ജയിംസ് കല്ലഹന്നുമായി കൂടിക്കാ ഴ്ച. പ്രാതൽ എത്തി. വാട്ടിയ മുട്ട, മൊരിച്ച റൊട്ടി, കൊഴുപ്പുള്ള പാൽ ചേർത്ത് കടുപ്പം കുറഞ്ഞ കാപ്പി-പഞ്ചസാരയില്ലാതെ.  1985 ജനുവരി പകുതിയോടെ നടക്കുന്ന തെരഞ്ഞെടുപ്പ് പ്രചാരണത്തിനായി രാജീവ് പശ്ചിമബംഗാളിലായി രുന്നു. സോണിയ പുറത്തു വന്നിട്ടില്ല. രാഹുലും പ്രിയങ്കയും സ്‌കൂളിൽ പോയി ക്കഴിഞ്ഞു.

പ്രാതൽ കഴിച്ചശേഷം വായനാമുറിയിൽ നിന്ന് ഇന്ദിര പുറത്തേയ്ക്ക് വന്നു. കാർ പോർച്ചിൽ നിന്ന് കയറുന്നിടത്തുള്ള ചെറിയ മുറിയിലേയ്ക്ക് അവർ നടന്നു. മേക്കപ്പ് കഴിഞ്ഞു പുറത്തിറങ്ങി. ഓറഞ്ചു നിറമുള്ള സാരിയായിരുന്നു ധരിച്ചിരുന്നത്. സോണിയയാണ് സാരി തെരഞ്ഞെടുത്തത്. രാവിലെ 9 .0 8 ന് ഒരുക്കം പൂർത്തിയായി. തൊട്ടടുത്തുള്ള അക്ബർ റോഡിലെ ഓഫീസ് ലക്ഷ്യ മാക്കി ഇന്ദിര നടന്നു. തൊട്ട് പിന്നിൽ ആർ.കെ.ധവാനും ഉണ്ടായിരുന്നു. പീറ്റർ ഉസ്തീനോവും സംഘവും ക്യാമറ തയ്യാറാക്കി അഭിമുഖത്തിന് കാത്തുനിന്നു. ഉപദേഷ്ടാവ് ശാരദാ പ്രസാദും സംഘത്തിലുണ്ട്.വിശ്വസ്തനായ സബ് ഇൻസ്‌പെ ക്ടർ ബിയാന്ത് സിംഗ് ഗേറ്റിൽ ഡ്യൂട്ടിയിലുണ്ടായിരുന്നു. ഒപ്പം സത്വന്ത് സിംഗ് എന്ന കോൺസ്റ്റബിളും. ഇരുവരും ഇന്ദിരയെ അഭിവാദ്യം ചെയ്തു.   ചിരിച്ചുകൊ ണ്ട് ഇന്ദിര നമസ്തേ പറഞ്ഞു ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്ന ധവാന് നേരെ തിരിഞ്ഞു. ഇതി നിടെ ജാക്കറ്റിൽ നിന്നും റിവാൾവർ എടുത്ത് ബിയാന്ത് സിംഗ് ഇന്ദിരയുടെ നേർക്ക് ചൂണ്ടി. മിന്നായം പോലെ ഇന്ദിര ഇത് കണ്ടു. "എന്താ നീ കാണിക്കുന്ന ത്?". എന്ന് ഇന്ദിര ചോദിക്കുന്നതിനിടെ വെടിയുണ്ട അവരുടെ ഉദരത്തിൽ തുളച്ചു കയറി. കക്ഷത്തിലും അരക്കെട്ടിലും നിറയൊഴിച്ചു. മൂന്ന് സെക്കൻഡി നകം അവർ തറയിൽ വീണു. നിമിഷാർത്ഥത്തിൽ അന്ത്യം. 

രാജീവ് ഗാന്ധിയുടെ ആകസ്മിക മരണം തമിഴ് നാട്ടിലെ ശ്രീപെരുമ്പത്തൂരിലാ യിരുന്നു  എൽ.ടി .ടി യുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള വധ ഗൂഡാലോചന ചാവേർ സ്ഫോടനത്തിൽ കലാശിച്ചു. സ്തോഭജനകമായ ചുറ്റുപാടുകളിൽ ഡൽഹി യിലെ ഒരു പത്രലേഖകന്റെ ധർമ്മസങ്കടം ഓർമ്മവരുന്നു. ഒരു വശത്ത് ഭർ ത്താവിന് എങ്ങനെയുണ്ട് എന്ന സോണിയയുടെ അന്വേഷണം. മറുവശത്ത് മറ്റൊരു ഫോണിൽ രാജീവിന്റെ ജീവൻ വെടിഞ്ഞുവെന്നുള്ള വെളിപ്പെടുത്ത ലുമായി ശ്രീപെരുമ്പത്തൂരിൽ നിന്നുള്ള സന്ദേശം . രണ്ടു ഫോണുകളിലൂടെ അന്വേഷണവും വെളിപ്പെടുത്തലും. സന്ധിച്ചതാകട്ടെ ഒരേ ബിന്ദുവിൽ. ഭർ ത്താവിന്റെ ദാരുണാന്ത്യം സോണിയയെ നേരിട്ടറിയിക്കാനാകാതെ ലേഖ കൻ വിറങ്ങലിച്ചു നിന്നു. ഇന്ത്യയെ കമ്പ്യൂട്ടർ യുഗത്തിലേക്ക് നയിക്കാനുള്ള എല്ലാ ഒരുക്കങ്ങളും രാജീവ് ഗാന്ധി ഒരുക്കിയിരുന്നു. അന്നത്തെ നോളജ് കമ്മീഷൻ ചെയർമാൻ സാം പീട്രോഡയുടെ സഹകരണത്തോടെയായിരുന്നു.ഈ യജഞം എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും ഹൈടെക് പ്രധാനമന്ത്രിയായിരുന്നു രാജീവ് ഗാന്ധി.

ഫ്രാൻസിസ് ആചാര്യ .

ജന്മം കൊണ്ട് ഭാരതീയനല്ലെങ്കിലും കർമ്മം കൊണ്ട് അങ്ങനെയായ, കുരിശു മലയിലെ ആചാര്യനായിരുന്ന ഫ്രാൻസിസ് ആചാര്യയുടെ മരണവും ചിന്താ ദീപ്തമാണ്.സഹനം സായൂജ്യത്തിന് വഴി തുറക്കുമെന്ന് ഫ്രാൻസിസ് ആചാര്യ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. സഹനം ആത്മവിമലീകരണത്തിന്റെ സ്രോതസ്സാണ്. ഗ്രീക്ക് ദുരന്തനാടകങ്ങളിൽ വികാരസംസ്കരണത്തെ കുറിക്കുന്ന പദമുണ്ട്. - cathearisis (purgation ).ആത്മശുദ്ധീകരണം എന്നാണ് ഇതിനർത്ഥം. സ്വർഗ്ഗീയ നിത്യസമ്മാ നം ലഭിക്കാൻ സഹനം അവിഭാജ്യഘടകമാണെന്ന് ആചാര്യ വിശ്വസിച്ചു. സഹനത്തെ സമ്മാനമാക്കി മാറ്റിയ, നിമിഷങ്ങളെ നിധികളാക്കിയ, അനുഭവ ങ്ങളുടെ സൂക്ഷിപ്പുകാരനായിരുന്നു ആചാര്യ. ദാരിദ്ര്യത്തെക്കുറിച്ചും ദാരിദ്ര്യ നിർമ്മാർജ്ജനത്തെക്കുറിച്ചും "ക്ലിപ്തമായ വിഷൻ"അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായിരുന്നു.  സാധാരണക്കാരനോടൊപ്പം ചേർന്ന് അവരിലൊരാളായി മാറുന്ന സ്വഭാവം. അന്ത്യനാളുകളിലും സാധാരണ കഴിക്കാറുള്ള കടലയും റൊട്ടിയും ഇഷ്ടവിഭ വം ആയിരുന്നു. അന്നൊരിക്കൽ ഭക്ഷണവേളയിൽ ഒരു കടലക്കഷണം സ്പൂണിൽനിന്ന് തെറിച്ചു നിലത്തു വീണു. കടല വീണ്ടെടുക്കുന്നതിനുള്ള വിഫല ശ്രമത്തിൽ ആചാര്യ കസേരയിൽനിന്ന് കുനിഞ്ഞു. ഹൃദ്രോഗം മൂർച്ഛി ച്ചു. ഇത് അന്ത്യത്തിന് കാരണമായി. കടല വീണ്ടെടുക്കാനായതുമില്ല.  

പിന്നീട് കടലപ്പരിപ്പ് ഉണങ്ങിയ നിലയിൽ അദ്ദേഹത്തിൻറെ മുറിയിൽ നിന്ന് കണ്ടെത്തി. ദൈവസന്നിധിയിൽ തീവ്രമായ പ്രാർത്ഥനാനുഭവത്തിൽ മുഴുകി ജപലീനനായി പള്ളിയിൽ വീണ് മരിക്കാൻ ബൽജിയംകാരനായ ഫ്രാൻസിസ് ആചാര്യ താല്പര്യം പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്നു. പുലർച്ചെ 3.30 ന് ഉണരുന്നത് ശീലമാക്കി യിരുന്നു അദ്ദേഹം. പ്രാർത്ഥനാമധ്യേയായിരുന്നു അന്ത്യം. സുബോധത്തോടെ ദിവ്യകാരുണ്യം സ്വീകരിച്ചു. കാറ്റിൽപ്പെടാത്ത ദീപംപോലെ ശാന്തനായി മരണത്തെ പുൽകുകയായിരുന്നു അദ്ദേഹം.അന്ത്യനാളുകളിൽ അദ്ദേഹത്തിന് സ്വർഗ്ഗീയ ദർശനമുണ്ടായി. മൂന്നാളുകൾ അദ്ദേഹത്തിൻറെ മുറിയിൽ കടന്നു. അവർ എന്തിനാണ് തന്റെ മുറിയിലേയ്ക്ക് കടന്നതെന്നു അദ്ദേഹം അടുത്ത്‌ ഉണ്ടായിരുന്നവരോട് അന്വേഷിച്ചു. സ്വർഗ്ഗീയ പിതാവ് തന്റെ അടുക്കലേക്ക് അയച്ച ദൂതന്മാരായിരുന്നു ഇവരെന്ന് ആചാര്യ കരുതി. മുറി തുറന്നിട്ടിരുന്നു. അവർ മടങ്ങിപ്പോവുകയും ചെയ്തു. മുറിയിലുണ്ടായിരുന്നവർക്ക് ഇവരെ കാണാനായില്ല. ആചാര്യയുടെ ദർശനമായിരുന്നു ഇത്. 

അദ്ദേഹത്തിൻറെ അന്ത്യവിനാഴികകളിൽ സ്വർഗ്ഗീയ ആനന്ദം പകർന്ന സ്വപ്നം ഉണ്ടായി. സ്വപ്നം എന്താണെന്ന് പറയുവാൻ സമയം അനുവദിച്ചില്ല. ഇതിനിടെ, "നിനക്ക് നൽകാൻ എനിക്ക് ഒന്നുമില്ല" എന്ന് ആചാര്യ അടുത്തുണ്ടായിരുന്ന മറിയാനന്ദ് അച്ചനോട് പറഞ്ഞു. സ്വർഗ്ഗീയ പിതാവ് പ്രതിഫലം നൽകുമെന്ന് പ്രസന്നവദനനായി പ്രതിവചിക്കുകയും ചെയ്തു. കാലം പോലും കാണാതെ ഒരു നേർത്ത ചലനത്തിന്റെ നിഴൽ പോലും ഏൽക്കാതെ അന്ത്യനിദ്രയിലേയ്ക്ക് അദ്ദേഹം വഴുതി വീണു. ആചാര്യയുടെ അന്ത്യമന്ത്രണം അലിഞ്ഞു ചേർന്ന അന്തരീക്ഷ്ത്തിൽ ഫാ. മരിയാനന്ദ് വീർപ്പടക്കി നിന്നു. 

മരണത്തിനും ജീവിതത്തിനുമിടയിലുള്ള ദൂരം 

മഹാത്മാക്കളുടെ അന്ത്യരംഗങ്ങൾ നിരീക്ഷിക്കുമ്പോൾ വിസ്മയങ്ങൾ വളരെ  ഏറെയാണ്. മരണം മുഖാമുഖം നിലനിൽക്കുന്ന നിമിഷങ്ങൾ, മരണക്കിടക്ക യിലെ ദർശനങ്ങൾ, ഉദീരണം ചെയ്യുന്ന വാക്കുകൾ . മിക്കപ്പോഴും അറം പറ്റുന്ന വാക്കുകൾ. ഇന്ദിരാ ഗാന്ധിയുടെ കാര്യത്തിലും അത് സംഭവിച്ചു. 

കാലത്തിന്റെ പരിവൃത്തിയിൽ സംഭവിക്കുന്നതെല്ലാം മരിക്കാനുള്ളതാണ്. ഇവിടെ അനന്തതയ്ക്ക് സ്ഥാനമില്ല. കാലം അസ്ഥിരതയുടെയും മാറ്റത്തിന്റെ യും ക്ഷേത്രമാണെന്നു വേണമെങ്കിൽ പറയാം. കാലത്തിന്റെ അനന്തമായ പ്രവാഹത്തിൽ ഒന്നിനും സ്ഥിരമായ അസ്ഥിത്വമില്ല. മൃത്യുവിന്റെ അടിസ്ഥാ ന ബിന്ദു സമയമാണ്. ഒരിക്കൽ ബോധമണ്ഡലം സമയത്തെ അതിജീവിച്ചാൽ അത് മരണത്തിനും അനുഭവജ്ഞാനാതീതമാണ്. ജീവിതസത്തയിലെവിടെ യോ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന നൈമിഷികമല്ലാത്ത ക്ഷണികമായ പ്രഭ അനുഭവിക്കാ ൻ കഴിഞ്ഞാൽ അത് കാലാതീതമാണ്. 

ഓരോ നിമിഷവും നാം മരണത്തിലേയ്ക്ക് അടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഒരു നാൾ പൊടുന്നനെ അത് സംഭവിക്കും. നിങ്ങൾ ശൂന്യതയുടെ ഭൂതകാലത്തിലേ ക്ക് മറിയും. 80 ഓ, 90 ഓ വയസ്സാകുമ്പോഴാകണമെന്നില്ല മരണത്തിലേയ്ക്ക് യാത്ര. അമ്മയുടെ ഉദരത്തിൽ ഉരുവാക്കപ്പെടുന്നത് മുതൽ തുടങ്ങും.

മരണത്താൽ ചുറ്റപ്പെട്ട ദീപാണ് നിങ്ങൾ. പ്രണയമാണെങ്കിൽ പോലും പൂർണ്ണത യിലെത്തണമെന്നില്ല കാരണം മരണഭയം തന്നെ, റോസാദളങ്ങളുടെ മനോഹാ രിതയിൽ നിങ്ങൾ ആകർഷിക്കപ്പെടാം. മരണഭയം അവിടെയും നിഴൽ വിരി ക്കും. റോസാദളങ്ങൾ ഇതാ കൊഴിഞ്ഞൊഴിയുന്നു.മരണം റോസാദളങ്ങളിലും നിങ്ങളിലും സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. എല്ലായിടത്തും സന്തോഷിക്കാനോ ആടാനോ പാടാനോ ആകാത്ത സ്ഥിതി. മരണം ഫണം വിടർത്തുന്നു.  

മനസ്സിന്റെ തിരശീലയിൽ ചിന്തകൾ നീങ്ങാതെ വരുമ്പോൾ സ്ഥലകാലസീമ കൾക്ക് അതീതമായത് സംഭവിക്കും.ചിന്തകൾ അപ്രതീക്ഷിതമാകുന്നതോടെ സമയവും അപ്രത്യക്ഷമാകും. തിരശീല അപ്രത്യക്ഷമാകുമ്പോൾ മനസ്സിന്റെ പ്രൊജക്ടറുടെ പ്രവർത്തനം നിലയ്ക്കും, ഒരുപക്ഷെ, ഒരു നിമിഷത്തിന്റെ അംശത്തിലേയ്ക്ക്. 

കാലം അതിന്റെ ആഴങ്ങളുടെ ആഴങ്ങളിൽ മരണത്തെ സൂക്ഷിച്ചുവച്ചിരിക്കു ന്നു.എത്രനേരം മരണമുണ്ട്‌ നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ?മാർട്ടിൻ ലൂഥർ ചോദിക്കുന്നു . മരണമല്ലാതെ അതിനുള്ളിൽ മറ്റൊന്നുമില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം ഒപ്പം മറുപടിയും തരുന്നു. ശരിയാണ്. ഈ ശരീരം വേദനകളുടെയും അസ്വസ്ഥതകളുടെയും കൂടാണ്. അതിനുള്ളിൽ ചെറിയ ചെറിയ അനേകം മരണങ്ങൾ ഉണ്ട്. എന്നാൽ വലിയ മരണമോ? മൗനത്തേക്കാൾ നിശബ്ദമായ അതിന്റെ സാന്നിധ്യത്തെ ഞാൻ ബഹുമാനിക്കുന്നു. അതിനു ആലസ്യമില്ല. നിഷ്ക്രിയത്വമില്ല. അവൻ രസികനായ ഉന്മാദിയാണ്. അവന്റെ മുന്നിൽ വി.ഗ്രന്ഥത്തിലെ എല്ലാ ജ്ഞാന രൂപങ്ങളും തൊട്ടു പോകുന്നു. മരണത്തിന്റെ ശാന്തവും ദിവ്യവുമായ നിശബ്ദ തയെ ഞാൻ എന്നും ബഹുമാനിച്ചിരുന്നു. ആത്യന്തികമായി ജീവിതം ഈ നിശ്ശ ബ്ദതയിലേക്കാണ് വികസിക്കുന്നതെന്ന് നാം അറിയുന്നു. മനുഷ്യൻ സന്തുഷ്ട നായിരിക്കാൻ ഈ ലോകം നിർമ്മിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. മരണത്തിൽ എത്തും വിധമാണ് അതും രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. നിശബ്ദതയാണ് മരണത്തി ന്റെ വാക്കുകൾ. ഇത് എന്നെ കൂടുതൽ ആകർഷിക്കുന്നു. അതിനാൽ അതി ന്റെ വന്യമായ യൗവനം പോലും എന്നെ പേടിപ്പിക്കുന്നില്ല.

രോഗം മരണത്തിലേക്കുള്ള വഴിയാണ്. രോഗത്തിന് രണ്ടു വശങ്ങളുണ്ട്. അത്  ആത്മീയവും ഭൗതീകവും. ഭൗതീകവശം ശരീരത്തിന്റേതാണ്. അത് തകർച്ച യുടെ വശമാണ്. മരണം അന്തസ്സിന്റെ ചിഹ്നവും വ്യാകുലമായൊരു സൗന്ദര്യ ത്തിന്റെ ചിഹ്നവുമാണ്. രോഗം ക്ഷണികമായ കാലത്തിലേയ്ക്കും മരണം അനന്തതയിലേയ്ക്കും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിലേയ്ക്കും നമ്മെ കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോകു ന്നു. അതിനാൽ ആദരവിനാൽ ഉയർത്തപ്പെടേണ്ട ഒന്നാണ് മരണം. അറിവിനെ സ്നേഹിക്കു. അതുപോലെ നമുക്ക് മരണത്തെയും സ്നേഹിക്കാം. എഴുത്തു കാർ എപ്പോഴും മരണത്തിനും യാതനകൾക്കും രചനകളിലൂടെ ആദരം നല്കു ന്നു. സി. പി. സ്നോ എഴുതിയ ഒടുവിലത്തെ കാര്യങ്ങൾ ("Last Things ") എന്ന നോവൽ ഉദാഹരണം. ഹൃദയാഘാതമാണ് പ്രമേയം. അത് അരാം പറ്റിയ വായന യായെന്ന് അപ്പൻ. "ഹൃദയത്തിനു ശരീരത്തിനാവശ്യമായ രക്തം കൊടുക്കാൻ സാധിക്കാതെ വരുന്നു. ശ്വാസം മുട്ടിക്കുന്ന അസ്വാസ്ഥ്യം . നെഞ്ച് കുറുകെ പിളരുന്നതുപോലെ. എന്താണ് ഈ ശരീരം നങ്കൂരമില്ലാതെ ആടിയുലയുന്ന കപ്പലാണോ? അത് മുങ്ങിത്താഴുകയാണ്. "നീ നിന്റെ ശരീരം മാത്രമാണെന്ന് ആരോ എന്നോട് പറയുന്നതുപോലെ തോന്നി"(രോഗവും സാഹിത്യഭാവനയും" -കെ.പി.അപ്പൻ.) മറ്റൊരു വഴിക്ക് മരണം എനിക്ക് അനുകൂലമാണെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞു.അറിയാത്ത ഒരു സുഖത്തിന്റെ സ്പർശം അറിയാൻ മൗനത്തേക്കാൾ നിശബ്ദമായതിനെ അനുഭവിച്ചറിയാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചുപോയ നിമിഷങ്ങളു ണ്ടായിരുന്നു. ശസ്ത്രക്രിയ മരണത്തിനെതിരെ ഗർവ്വോടെ പൊരുതുന്ന ഉദ്യമ മാണ്. എന്നാൽ മരണത്തെ ഒരു ക്രോധവേതാളമായി കാണാൻ തനിക്ക് കഴിയി ല്ലെന്ന് അപ്പൻസാർ.  മരണവുമായുള്ള ബന്ധത്തിന്റെ സൂക്ഷ്മതലങ്ങളിൽ ആനന്ദം കണ്ടെത്തിത്തുടങ്ങുന്നതുപോലെ തോന്നിയിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന് മരണമടുക്കുമ്പോൾ വെറുതെ തത്വശാസ്ത്രത്തിലേയ്ക്ക് തിരിയുന്നു. ജീവിത ത്തിന്റെ ആഴമളക്കാൻ മിനക്കെടുന്നു. മരണം നമുക്ക് കട്ടുമുള്ള ലോകത്തെ നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു. 

നിനക്കൊരു ഫ്ലാഷ് തരാം.

"ഞാൻ മരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു " മരണത്തിനു ഏതാനും ആഴ്ചകൾക്ക് മുമ്പ് പ്രമുഖ പത്രപ്രവർത്തകനും എന്റെ സതീർത്ഥ്യനുമായിരുന്ന പി.പി.സ്കറിയ ഈയുള്ളവനോട് ഫോണിൽ പറയുന്നതോർമ്മ വരുന്നു."കാലത്തിന്റെ നാക്കി ല തുപ്പലാണ് മരണം". അന്തരിച്ച കവി എ. അയ്യപ്പൻ പറയുകയുണ്ടായി.

വിജനമായ വനവീഥിയിലൂടെ നായകൻ ഒറ്റയ്ക്ക് തൊട്ടുമുന്നിൽ സിംഹമൃഗം ചോദ്യ ചിഹ്നം പോലെ തലപൊക്കി നിന്ന്. നായകൻ കുതറി മാറി ഓടി. ചെന്ന് പെട്ടത് പൊട്ടക്കിണറിനു മീതെ. വള്ളിപ്പടർപ്പിൽ അയാൾ പിടിച്ചു തൂങ്ങി. പിറകിൽ ഹിംസ്ര മൃഗത്തിന്റെ വിറളിപിടിച്ച ഗർജ്ജനം. കിണറ്റിനടിയിലേ യ്ക്ക് നോക്കി. ആഴങ്ങളിൽ നുരകളെ പകുത്തുമാറ്റി കൂറ്റൻ സർപ്പം വായ് പിളർ ന്നെണീറ്റ് നിൽക്കുന്നു. മരണത്തിനും ജീവിതത്തിനുമിടയിലുള്ള ദൂരം അഞ്ചു മിനിറ്റ്. രക്ഷാമാർഗം തേടി.കണ്ണുകൾ ഉഴറി. ഇടതുവശത്ത് കറുത്ത എലി അയാ ൾ പിടിച്ചിരുന്ന വള്ളി കരണ്ട് തിന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. കുരിശടയാളം വരച്ച പോലെ അയാൾ ത്രിശങ്കുവിൽ വരണ്ട നാവ് ജലത്തിനായി കേണു. മുകളിൽ കാട്ടുപൂക്കളിൽ നിന്ന് തേൻ നുകരാൻ എത്തിയ ചിത്രശലഭത്തിന്റെ അശ്രദ്ധ യാൽ ഒരു തുള്ളി തേൻ അയാളുടെ വരണ്ട നാവിൽ പതിച്ചു. ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് മരണത്തിലേക്കുള്ള ദൂരം നിമിഷാർത്ഥത്തിലേയ്ക്ക് ചുരുങ്ങിയപ്പോൾ ലഭിച്ച തേൻതുള്ളിക്ക് ഇരട്ടിമധുരം. നായകൻ ആശ്വാസ നിശ്വാസമുതിർത്തു. മരണാസന്നനായ ഒരാളുടെ വ്യഥയും ധർമ്മസങ്കടവും ചിത്രീകരിക്കുന്നതിന് മഹാഭാരത്തെ ഉപജീവിപ്പിച്ച്‌ എം..കെ.സാനു മാസ്റ്റർ എഴുതിയ കഥയാണിത്. പ്രതിസന്ധിക്ക് രണ്ടു മുഖങ്ങളാണ് സാധാരണ. To be or not to be . ഇവിടെ അത് ബഹുമുഖങ്ങളായിരുന്നു. പിശാചിനും കടലിനും മദ്ധ്യേ എന്ന് പറയാറുണ്ട്. ഇവിടെ പ്രതിസന്ധിക്ക് ചതുർമുഖങ്ങളാണ്.

" അടിമുടിമടുമലർ തടവിടുംഉടൽപോലെ 

അടിയുന്നിതൊടുവിലാ പൊടിമണലിൽ "

 എന്ന് ചങ്ങമ്പുഴ പാടി.

ഈ മൺകോലമുടഞ്ഞ് മൺതരികളായി

മാറുന്നതിൻ മുന്നമേ നാം 

ആനന്ദസുതാരസം തുണയണം 

ശേഷിച്ച നാളെങ്കിലും "- എന്ന്- ഒമർഖയ്യാം  

****************************************************************************

-------------------------------------------------------------- 

 Browse and share: https://dhruwadeepti.blogspot.com 

 ഈ ബ്ളോഗില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന  അഭിപ്രായങ്ങളുടെ  ഉത്തരവാദിത്തം അതെഴുതുന്ന  വ്യക്തികള്‍ക്കു മാത്രമായിരിക്കും. സഭ്യമല്ലാത്ത ഭാഷയും  അപകീര്‍ത്തിപ്പെടുത്തുന്ന പദപ്രയോഗങ്ങളും ഒഴിവാക്കുക-

     

ധൃവദീപ്തി  ഓണ്‍ലൈൻ

 

 https://dhruwadeepti.blogspot.com

 

for up-to-dates and FW. link Send Article, comments and write ups to :

  DHRUWADEEPTI ONLINE LITERATURE.

Published from Heidelberg, Germany,  in accordance with the European charter on freedom of opinion and press. 

DISCLAIMER:  Articles published in this online magazine are exclusively the views of the authors. 

Neither the editor nor the publisher are responsible or liable for the contents,  objectives or opinions of the articles in any form."

FACE BOOK:  GEORGE Kuttikattu    MOB. + oo49 170 5957371

Posted by George Kuttikattu

*********************************************************  

ധ്രുവദീപ്തി :// Religion // കൂദാശകൾ // ആദ്യ കുർബാനയ്ക്ക് മുമ്പുള്ള-കുമ്പസാര-കുറ്റസമ്മതം ജർമ്മനിയിൽ വിമർശിക്കപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. // ജോർജ് കുറ്റിക്കാട്ട്

  ധ്രുവദീപ്തി :// Religion // കൂദാശകൾ // 

ആദ്യ കുർബാനയ്ക്ക് മുമ്പുള്ള-കുമ്പസാര-കുറ്റസമ്മതം ജർമ്മനിയിൽ വിമർശിക്കപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. // ജോർജ് കുറ്റിക്കാട്ട്  

 

ഈയിടെ ജർമ്മനിയിൽ കത്തോലിക്കാ വിഭാഗത്തിൽപ്പെട്ട കുട്ടികളുടെ ആദ്യ കുർബാന സ്വീകരണത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള പ്രഥമ കുമ്പസാര-കുറ്റസമ്മതം- എന്ന വിഷയം ഈയിടെ വിമർശിക്കപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ആദ്യമായി വി. കുർബാനയുടെ സ്വീകരണത്തിന് മുമ്പ് ഒരു കുട്ടി കുമ്പസാരം ചെയ്യുവാൻ പോകണമോ? സഭയുടെ ഇത്തരം കാര്യങ്ങളെ സംബന്ധിച്ച് ഒരു ജർമ്മൻകാരൻ  സൈക്യാട്രിസ്റ്റ് ( മനഃശാസ്ത്രജ്ഞൻ ) ഈയിടെ ചില മുന്നറിയിപ്പു നൽകി . ഈ വിവരങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത് ജർമ്മൻകാരിയായ ശ്രീമതി Birgit Grigo ആണ്. സഭയിലെ കൂദാശപരമായ നടപടിക്രമം അനുസരിച്ചു ഒന്നാമത്തെ കുർബാന സ്വീകരണ ആഘോഷങ്ങൾ ആരംഭിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് കുട്ടികളെല്ലാവരും   കുമ്പസാരത്തിനു പോകുന്നുണ്ടല്ലോ. എന്നാൽ നിലവിൽ ഉദാ: ജർമ്മനിയിൽ  കത്തോലിക്കാസഭയിൽ നടന്നിട്ടുള്ള ലൈംഗിക ദുരുപയോഗവിവാദങ്ങൾ  കണക്കിലെടുത്ത് അനേകം വിമർശനങ്ങൾ ആദ്യ കുറ്റസമ്മത കുമ്പസാരം നേരിടുന്നുണ്ട്.

ജർമ്മനിയിൽ കുട്ടികളുടെ ആദ്യകുർബാന 
സ്വീകരണദിനം.

വിമർശിക്കപ്പെടുന്ന ആചാരം 

ഈ വർഷവും, ജർമ്മനിയിലെ നോർത്ത് റൈൻ വെസ്റ്റ്ഫാളൻ സംസ്ഥാനത്തി ലുള്ള നിരവധി കത്തോലിക്കാ കുട്ടികൾ ഈസ്റ്ററിനു ശേഷമുള്ള ആഴ്ചകളിൽ അവരുടെ ആദ്യകുർബാന സ്വീകരണം ആഘോഷിക്കുന്നു. ജർമ്മനി ഒട്ടാകെ കഴിഞ്ഞവർഷം 150000 ലധികം ആദ്യ വി.കുർബാന സ്വീകരിക്കുന്ന കുട്ടികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. പലരും അവരുടെ ആദ്യ കുറ്റസമ്മത കുമ്പസാരവും മുൻ കൂട്ടി നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ പീഡനവിവാദത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിലിപ്പോൾ വളരെ  നിശിതമായി വിമർശിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു ആചാരമാണ് ആദ്യകുറ്റസമ്മത കുമ്പസാരം. കേരളത്തിലും ഇത്തരം വിഷയത്തിലൂടെ ഉണ്ടായിട്ടുള്ള കേസ് കാരണത്താൽ ശിക്ഷനേരിടുന്ന പുരോഹിതർ ഉണ്ടായിരുന്നത് രഹസ്യമായ കാര്യമല്ല. 

ലൈംഗിക അതിക്രമത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള കുറ്റസമ്മതത്തിന്റെ വിമർശനം ഉണ്ടായത് ജർമ്മനിയിലുള്ള മാൻഹൈമിലെ  ഒരു ഫോറൻസിക് സൈക്യാട്രിസ്റ്റായ പ്രൊഫസർ ഹരാൾഡ് ഡ്രെസിംഗിൽ നിന്നാണ്. ജർമ്മൻ രൂപതകളിലെ പുരോഹിതരുടെയും ഡീക്കന്മാരുടെയും ലൈംഗിക അതിക്രമങ്ങൾ പരിശോധിക്കുന്ന വിപുലമായ എം എച്ച് ജി പഠന ത്തിന് വേണ്ടി  അദ്ദേഹം നേതൃത്വം നൽകിയിരുന്നു. കത്തോലിക്കാ സഭയിലെ ഇരകളും കുറ്റാരോപിതരുമായും നടത്തിയ പ്രത്യേകം പ്രത്യേകമായിട്ടുള്ള  സംഭാഷണങ്ങളും നിരവധി ക്രിമിനൽ ഫയലുകളുമായിരുന്നു അടിസ്ഥാനം. "യഥാർത്ഥത്തിൽ, കുറ്റസമ്മതം ഒരു വശത്ത്- കുമ്പസാരക്കൂട് ലൈംഗികമായ  പീഡനത്തിന്റെ സ്ഥലമാണെന്ന് എല്ലാ സ്രോതസ്സുകളിൽ നിന്നും വ്യക്തമാ ണ്," ഡ്രെയിസിംഗ്  ഇക്കഴിഞ്ഞ നാളിൽ ജർമ്മൻ വാർത്താ മാദ്ധ്യമങ്ങളോട് തുറന്ന്  പറഞ്ഞതിപ്രകാരമാണ് :  "വാസ്തവത്തിൽ, കുറ്റസമ്മതത്തിൽ വളരെ കുട്ടികൾ ലൈംഗികമായി പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്." പ്രൊഫസർ ഹരാൾഡ് ഡ്രെസിംഗ്, ഫോറൻസിക് സൈക്യാട്രിസ്റ്റ്  പറയുന്നു. മറുവശത്ത്, കുമ്പസാര കുറ്റസമ്മതം "ലൈംഗിക പീഡനം ആരംഭിച്ച ഒരു സ്ഥലം" കൂടിയാണ്, ഡ്രെ യിസിംഗ് തുടർന്നു. ഇതിനർത്ഥം ഒരു കുട്ടി ലൈംഗികമായ ചൂഷണത്തിന് അർഹനാണോ എന്ന് കണ്ടെത്താൻ പുരോഹിതന്മാർ കുമ്പസാരം ചൂഷണം ചെയ്തു - കുട്ടികൾക്ക് സ്വയം സംരക്ഷണം തേടുന്നതിനാൽ, ഉദാ: കുട്ടികൾക്ക് അവരുടെ സ്വന്തം വീട്ടിൽ പ്രശ്നങ്ങളുണ്ട്, കുട്ടികൾക്ക് മറ്റാരെയും വിശ്വസിക്കാ നും കഴിയില്ല. ഇങ്ങനെ മ്യൂൺസ്റ്റർ രൂപതയിൽ 600 ലധികം ഇരകൾ ഉണ്ടായി- ഇത്  ഇപ്പോൾ ചരിത്രകാരന്മാർ  മേൽപ്പറഞ്ഞ രീതിയിലുള്ള അതിക്രമത്തെ ക്കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കുന്നതിന് കാരണമായി..

കുറ്റസമ്മതം

"കുട്ടികളുടെ കുറ്റസമ്മതം തത്വത്തിൽ അർത്ഥശൂന്യമാണ്" എന്നാണു പ്രൊഫ. ഡ്രൈസിംഗ് അഭിപ്രായപ്പെട്ടത്. എന്നാൽ ലൈംഗിക അതിക്രമ കേസുകളിൽ നിന്ന് സ്വതന്ത്രമായി പോലും, ഇളയ കുട്ടികളുടെ കുറ്റസമ്മതം വിമർശനാത്മ കമായി കാണണമെന്ന് പ്രൊ. ഡ്രെയസിംഗ് പറയുന്നു. കാരണം കുട്ടികളുടെ കുറ്റസമ്മതം വികാസപരമായ മനഃശാസ്ത്രപര വീക്ഷണകോണിൽ നിന്ന് ഇത്  ഉപയോഗപ്രദമല്ല. ഒരു കുട്ടിയുടെ ആദ്യകുർബാന സ്വീകരണ പ്രായത്തിൽ ഏകദേശം ഒൻപത് വയസ്സ്- എല്ലാ കുട്ടികൾക്കും കുറ്റബോധം, പാപങ്ങൾ, ക്ഷമ എന്നീ വിഷയങ്ങൾ ഒട്ടും ഗ്രഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ലെന്ന് ഡ്രെയ്സിംഗ് പറഞ്ഞു. ഏകദേശം 14 വയസ്സ് തികയുന്നതുവരെ കുട്ടികൾക്ക് ഇത് ആരംഭിക്കില്ല. ഈ രീതിയിൽ, കുമ്പസാരം ഒന്നുകിൽ അർത്ഥശൂന്യമായ ഒരു സഭാ ആചാരമായി മാറുന്നു- അല്ലെങ്കിൽ കുട്ടികളിൽ ഭയം ഉണർത്തുന്നു.

 Frank Heidkamp,

ഡ്യൂസ്സൽഡോർഫ് സിറ്റി ഡീൻ  

കുട്ടികളുടെ കുറ്റസമ്മതകുമ്പസാരം ഇനി നിർബന്ധമല്ല എന്നാണ്  സിറ്റി ഡീൻ പറയുന്നത്: "ആദ്യകുർബാനസ്വീകരണത്തിന് മുമ്പ് കുറ്റസമ്മതം നടത്താൻ ആരും നിർബന്ധിക്കപ്പെടുന്നില്ല", ഇത് ഡ്യൂസ്സൽഡോർഫ് സിറ്റി ഡീൻ Frank Heidkamp, എതിർക്കുന്നു. ഇത് വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു, അദ്ദേഹം W D R-നോട് (വെസ്റ്റ്   ജർമ്മൻ റേഡിയോയോട് ) പറഞ്ഞു. കുറ്റം ഏറ്റുപറയാം."പക്ഷെ ഇന്ന്:"നീ കുറ്റം ഏറ്റുപറയേണ്ടതില്ല, "ഫ്രാങ്ക് ഹെയ്ഡ്കാംപ്, സിറ്റി ഡീൻ ഡ്യൂസ്സൽഡോർഫ് പറയുന്നു.-  

തന്റെ ഇടവകയിൽ, ആദ്യ കുർബാനയ്ക്ക് മുമ്പുള്ള കുമ്പസാരം കുമ്പസാര ക്കൂട്ടിലല്ല നടക്കുന്നത്, മറിച്ച് വിശുദ്ധമന്ദിരത്തിലാണ്, അതായത് അവനും കുട്ടിയും തമ്മിലുള്ള "പൂർണ്ണമായും പരസ്യമായ-തീർച്ചയായും രഹസ്യത്തി ന്റെ മുദ്രയോടെ", ഹെയ്ഡ്കാംപ് പറയുന്നു. അവിടെ കുട്ടികൾ അവനോടു എന്തു ഏറ്റുപറയുന്നു? "കുട്ടികൾക്ക് അവരുടെ മാതാപിതാക്കളുമായി, ചില  സഹപാഠികളുമായി ഇടപെടുന്നതിൽ, സൃഷ്ടിയെ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിൽ, പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ട്," ഹെയ്ഡ്കാംപ് പറഞ്ഞു. "ഈ പ്രായത്തിലും, കുട്ടികൾ ഇതിനകം വളരെ സെൻസിറ്റീവ് ആണ്. "കുമ്പസാരത്തിനുശേഷം പല കുട്ടികൾക്കും സ്വാതന്ത്ര്യം തോന്നുന്നു , "ഹെയ്ഡ്കാംപ് തുടർന്ന് പറഞ്ഞു. 

പ്രൊഫസർ ഡ്രെസിംഗിന്റെ വികസന മനഃശാസ്ത്രപരമായ വിലയിരുത്തലി നെക്കുറിച്ച് അദ്ദേഹത്തിന് പ്രതികരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എന്നിരുന്നാലും, "പല കുട്ടികൾക്കും ഇതിനകം മന:സ്സാക്ഷി ഉണ്ട്", അതായത് "തീരുമാനിക്കാൻ കഴിയും : "എന്താണ് ശരി? എന്താണ്  കുഴപ്പം"? അതിൽ നിന്ന് മുക്തി നേടാനും കുറ്റസമ്മതത്തിനുശേഷം വിമോചനം അനുഭവിക്കാനും ആഗ്രഹിക്കുന്നു."

കുമ്പസാരം എന്നത് എല്ലായ്പ്പോഴും ദൈവവുമായുള്ള ഒരാളുടെ അടുത്ത  ബന്ധത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചാണ്. ദൈനംദിന പ്രശ്നങ്ങൾ ദൈവത്തിന്റെ അർത്ഥത്തിൽ പരിഹരിക്കുന്നതിനുള്ള ഓരോരോ വഴികൾ  തേടുന്നതിനെക്കുറിച്ചാണ് ഇത്. കുട്ടികളിലും ഇത് സാദ്ധ്യമാണ്.  

കുമ്പസാരവേളയിലും കുമ്പസാരത്തിലൂടെയും കുട്ടികൾക്കെതിരെയുള്ള  പുരോഹിതരുടെ ലൈംഗിക അതിക്രമങ്ങൾ ഉണ്ടായേക്കാമെന്ന ആശങ്ക മുൻകാലങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് ഇന്ന് കത്തോലിക്കാ സഭ വളരെ ഗൗരവമായി എടുക്കുന്നു. ജർമ്മൻ രൂപതകളിൽ പ്രതിരോധ പ്രവർത്തനങ്ങളും സംരക്ഷണ ആശയങ്ങളും ഉണ്ട്. പതിറ്റാണ്ടുകൾക്ക് മുമ്പ് സഭയിൽ ലൈംഗിക അതിക്രമം അനുഭവിച്ച എല്ലാ ആളുകൾക്കും, ഈ നടപടികൾ വളരെ വൈകിയാണത്  വരുന്നത്. ജർമ്മനിയിൽ സഭാവിശ്വാസിജനങ്ങൾ ശക്തമായി പ്രതികരിച്ചു തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു.//-

**********************************************************************************

-------------------------------------------------------------- 

 Browse and share: https://dhruwadeepti.blogspot.com 

 ഈ ബ്ളോഗില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന  അഭിപ്രായങ്ങളുടെ  ഉത്തരവാദിത്തം അതെഴുതുന്ന  വ്യക്തികള്‍ക്കു മാത്രമായിരിക്കും. സഭ്യമല്ലാത്ത ഭാഷയും  അപകീര്‍ത്തിപ്പെടുത്തുന്ന പദപ്രയോഗങ്ങളും ഒഴിവാക്കുക-

     

ധൃവദീപ്തി  ഓണ്‍ലൈൻ

 

 https://dhruwadeepti.blogspot.com

 

for up-to-dates and FW. link Send Article, comments and write ups to :

  DHRUWADEEPTI ONLINE LITERATURE.

Published from Heidelberg, Germany,  in accordance with the European charter on freedom of opinion and press. 

DISCLAIMER:  Articles published in this online magazine are exclusively the views of the authors. 

Neither the editor nor the publisher are responsible or liable for the contents,  objectives or opinions of the articles in any form."

FACE BOOK:  GEORGE Kuttikattu    MOB. + oo49 170 5957371

Posted by George Kuttikattu

*********************************************************   

ധ്രുവദീപ്തി /Religion // ദുഃഖവെള്ളി ദിവസത്തിന്റെ പവിത്രത നഷ്ഠപ്പെടുത്തിയ കർദ്ദിനാൾ പ്രസ്താവന.// ജോർജ് കുറ്റിക്കാട്ട്

ധ്രുവദീപ്തി /Religion // 

ദുഃഖവെള്ളി ദിവസത്തിന്റെ പവിത്രത നഷ്ഠപ്പെടുത്തിയ കർദ്ദിനാൾ പ്രസ്താവന.

ജോർജ് കുറ്റിക്കാട്ട്  

 

സീറോ മലബാർ സഭയുടെ തലവനും കർദ്ദിനാളുമെന്ന നിലയ്ക്ക്  ലോകമൊ ട്ടാകെ ക്രിസ്ത്യാനികൾ ആചരിക്കുന്ന ദുഃഖ വെള്ളിയാഴ്ച്ച നടത്തിയ തൻ്റെ പ്രഖ്യാപനം ആ ദിവസത്തിനു ചേർന്നതല്ല. സ്വയം തന്നെത്തന്നെ ക്രിസ്തുവായി അവതരിപ്പിച്ചുകൊണ്ടുള്ള കർദ്ദിനാളിന്റെ പ്രസ്താവന തരം താഴ്ന്ന കാര്യം തന്നെ. യേശുക്രിസ്തുവിനെ കുരിശിൽ തറച്ചു വധിക്കണമെന്ന് അലറിപ്പറഞ്ഞു ബഹളം ഉണ്ടാക്കിയത് അന്നത്തെ യഹൂദ  പുരോഹിത ശ്രേഷ്ഠന്മാർ ആയിരുന്നു. ഇന്നും പുരോഹിതന്മാർ എക്കാലവും ഇതാവർത്തിക്കുന്നു. പള്ളികളിലേയ്ക്ക്  വി. കുർബാനയ്ക്കും പ്രാർത്ഥനയ്ക്കുമായി എത്തുന്നവർ കുർബാനമദ്ധ്യേ പള്ളിവികാരി നടത്തുന്ന പ്രസംഗത്തിൽ പണപ്പിരിവിന്റെ ആഹ്വാനങ്ങൾ മാത്രമാണ് കേൾക്കുന്നത്. പണപ്പിരിവ് കാര്യങ്ങൾ വേറൊരു അവസരത്തിൽ നടത്തിക്കൂടേ? ആലഞ്ചേരിയുടെ പേരിലുള്ള ആരോപണവും മറിച്ചല്ലല്ലോ.  കോടികളുടെ പണത്തട്ടിപ്പ് കാര്യം തന്നെ. എന്നിട്ടും സ്വയം താൻ ക്രിസ്തുവായി ചമയുന്ന തന്റെ അഭിപ്രായങ്ങൾ ആവർത്തിക്കാതെ സ്വന്ത നിലപാട് തുറന്ന്  എന്താണെന്ന് പറയാം. പീലാത്തോസ് എന്തുകൊണ്ട് തന്റെ സ്വതന്ത്ര നിലപാട് സ്വീകരിച്ചു എന്ന കാര്യങ്ങൾ കർദ്ദിനാൾ ആലഞ്ചേരി ആവർത്തിച്ചു ചരിത്രം വായിക്കുക.  

മാർപാപ്പയുടെ നിർദ്ദേശങ്ങളെ വകവയ്ക്കാതെ കേരളത്തിലും ലോകമെമ്പാടു മുള്ള കത്തോലിക്കാ വിശ്വാസികളെയെല്ലാം "സീറോ" ആക്കി പരിവർത്തനം ചെയ്ത, സഭയെ രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികളെപ്പോലെ വിവിധ കഷണങ്ങളാക്കി മാറ്റി. അതിനു മുൻകൈ എടുത്തു പ്രവർത്തിച്ച ഒരു മെത്രാനെ മരണശേഷം വിശുദ്ധ പദവി നൽകാൻ ചങ്ങനാശേരി രൂപതയിൽ ഈയിടെ പ്രവർത്തനം തുടങ്ങി. ഇത് തന്നെ പുരോഹിത മേധാവിത്തത്തിന്റെ ഹീനമായ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ കാണപ്പെട്ട ഉദാഹരണമല്ലേ? സഭയെന്നത് ആരുടെതാണ് ? സഭ, മെത്രാന്മാരും  പുരോഹിതരും മാത്രമല്ല ഉൾക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. സഭാംഗങ്ങളെ നുണയുടെ ദൈവശാസ്ത്രം പഠിപ്പിക്കുവാനാണോ സെമിനാരിപഠനം പുരോഹിതരെല്ലാം  പഠിക്കുന്നത്? 

മാർപ്പാപ്പ കേരളത്തിൽ എത്തിയിട്ട് എത്രകാലങ്ങളായി? ഇതിനുത്തരവാദിക ൾ ആരാണ്? വിശ്വാസികളല്ല. കേരളത്തിൽ കേരള-കോൺഗ്രസ്‌പാർട്ടികൾക്ക് തുല്യരായിട്ടുള്ള സീറോ മലബാർ മെത്രാന്മാരും പുരോഹിതരും ആണ്. കുറച്ചു നാളുകൾക്ക് മുമ്പ് കേരളത്തിൽ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട ഈ പുരോഹിത - മെത്രാൻ സഭ ഇക്കാലത്ത് ലോകമെമ്പാടും മാർപാപ്പയ്ക്ക് ഭീഷണിയായി മാറിക്കൊണ്ടിരി ക്കുന്നു. മെത്രാന്മാർ കന്യാസ്‌തികൾക്ക് കല്പന കൊടുത്തു, പുരോഹിതർക്ക് അവരുടെ മുറികളിൽ ഭക്ഷണo ഉണ്ടാക്കിക്കൊടുക്കുവാൻ. ഈ പുരോഹിതരു ടെ വേലക്കാരികളാണോ കന്യാസ്ത്രികൾ എന്ന് കർദ്ദിനാൾ അറിയണം.യേശു  ക്രിസ്തുവിന്റെ മരണദിനം ആചരിക്കുന്നതായ ഒരു ദുഃഖവെള്ളിയാഴ്ച ദിവസം  പറയേണ്ട ഒരു വിഷയമല്ല, കർദ്ദിനാൾ സ്വയം ക്രിസ്തു ചമഞ്ഞു പ്രസ്താവനകൾ  നടത്തിയത്. ദു:ഖവെള്ളിയാഴ്ചയുടെ പവിത്രത നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ ഈ കർദ്ദിനാൾ തന്നെ വിശ്വാസികളോട് നേരിട്ട് ക്ഷമ  ചോദിക്കേണ്ടതാണ്. 

യേശുക്രിസ്തു ഒരു ക്രിസ്തുമതം നിർമ്മിച്ച് പ്രഖ്യാപിച്ചുവോ? ഒരു പരുഷനെയോ സ്ത്രീയെയോ പുരോഹിതനായി യേശു വാഴിച്ചിരുന്നോ? സ്വന്തം മകനെയും തന്റെ ഭാര്യാസഹോദരനെയും വധിച്ചശേഷം സ്വയം റോമൻ ചക്രവർത്തി യായി, അതിനു തുടർച്ചയായി അയാൾ അപ്പോൾ ക്രിസ്തുമത സ്ഥാപനത്തിന്റെ പ്രഖ്യാപനവും നടത്തിയതായി ചരിത്രം കുറിയ്ക്കുന്നു. പ്രഖ്യാപനം നടത്തിയ കോൺസ്റ്റാന്റീനു തുല്യനായി ഇന്ന് ആലഞ്ചേരി കർദ്ദിനാൾ അധ:പ്പതിച്ചുവോ? കത്തോലിക്കാ സഭയ്ക്ക് കേരളത്തിൽ മാത്രമല്ല ലോകമാകെ ഒരു കളങ്കമായി മാറിയിട്ടുണ്ട് . ക്രിസ്തീയ സഭാവിശ്വാസികളുടെ നിഷ്ക്കളങ്ക മനസ്സിനെയാകെ  നശിപ്പിച്ച അധികാരമാണ് മെത്രാന്മാർക്കും പുരോഹിതർക്കും ഇന്ന് സഭയിൽ  ഉപയോഗത്തിലുള്ളത്.

നിലവിൽ "വട്ടപ്പൂജ്യം മലബാർ സഭ" യുടെ തലവൻ ആലഞ്ചേരി കർദ്ദിനാൾ തൽസ്ഥാനമൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ട് പകരം "നരേന്ദ്ര മോദിയെ" സഭാ കർദ്ദിനാൾ ആക്കാമെന്നു ആലഞ്ചേരി തന്നെ മോദിക്ക് വാക്കു കൊടുത്തുകഴിഞ്ഞതു  പോലെയുള്ള പെരുമാറ്റസ്വീകരണമാണല്ലോ നൽകിയത്. കഴിഞ്ഞ ദിവസം മോദിയെ അൾത്താരയിൽ വാഴിച്ച ദൃശ്യങ്ങൾ മാദ്ധ്യമങ്ങൾ ഫോട്ടോ നല്കി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചല്ലോ. എന്താണ് ഇന്ന് ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസികൾ ഇത്തരമുള്ള സഭാനേതൃത്വങ്ങളുടെ  തരംതാണ മനസ്സിലിരിപ്പും സഭാവിരുദ്ധമായ  പ്രവർത്തനശൈലികളിലും നിന്ന് മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്? സഭാംഗങ്ങൾ ഇല്ലാതെ സഭയില്ല, സഭയുടെ ഉറച്ച നിലനിൽപ്പ് അല്മായർ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന സഭാംഗങ്ങൾ ആകുന്നു. അവരെ മാറ്റി നിറുത്തിയുള്ള പുരോഹിതഭരണസംവിധാനം നിലനിൽക്കില്ല.

-------------------------------------------------------------- 

 Browse and share: https://dhruwadeepti.blogspot.com 

 ഈ ബ്ളോഗില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന  അഭിപ്രായങ്ങളുടെ  ഉത്തരവാദിത്തം അതെഴുതുന്ന  വ്യക്തികള്‍ക്കു മാത്രമായിരിക്കും. സഭ്യമല്ലാത്ത ഭാഷയും  അപകീര്‍ത്തിപ്പെടുത്തുന്ന പദപ്രയോഗങ്ങളും ഒഴിവാക്കുക-

     

ധൃവദീപ്തി  ഓണ്‍ലൈൻ

 

 https://dhruwadeepti.blogspot.com

 

for up-to-dates and FW. link Send Article, comments and write ups to :

  DHRUWADEEPTI ONLINE LITERATURE.

Published from Heidelberg, Germany,  in accordance with the European charter on freedom of opinion and press. 

DISCLAIMER:  Articles published in this online magazine are exclusively the views of the authors. 

Neither the editor nor the publisher are responsible or liable for the contents,  objectives or opinions of the articles in any form."

FACE BOOK:  GEORGE Kuttikattu    MOB. + oo49 170 5957371

Posted by George Kuttikattu

*********************************************************   

ധ്രുവദീപ്തി // Politics & Religion // ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസങ്ങളെയും സന്യസ്തരെയും അതിഹീനമായി അവഹേളിക്കുന്ന നാടകം, "കക്കുകളി " # Rajan Thomas Olickal

ധ്രുവദീപ്തി //  Politics & Religion : 

ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസങ്ങളെയും  സന്യസ്തരെയും അതിഹീനമായി അവഹേളിക്കുന്ന നാടകം,  "കക്കുകളി"

 Rajan Thomas Olickal

ആരാണ്‌ 'കക്കു കളിക്കുന്നത്' ?

നമ്മുടെ സംസ്ഥാനത്തും ഇന്ത്യയുടെ മറ്റു ഭാഗങ്ങളിലും കത്തോലിക്കാ വിശ്വാസത്തിനും വിശ്വാസികൾക്കുമെതിരെ ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും പല വിധ ആക്രമണങ്ങളും അധിക്ഷേപങ്ങളും കുറേ കാലമായി നടന്നു വരുന്നുണ്ട്. അത് പലപ്പോഴും ചില വർഗ്ഗീയ ശക്തികളായിരുന്നു ചെയ്ത് വന്നിരുന്നത്.

കക്കു കളിയിലെ ഒരു ദൃശ്യം 

https://youtu.be/HDhA1fOzyPE

എന്നാൽ ഇപ്പോൾ‍ നമ്മുടെ സംസ്ഥാനത്തു സർക്കാർ സംവിധാനങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് തന്നെ അങ്ങനെയൊരു ആക്രമണം "കക്കുകളി" എന്ന നാടക അവതരണം വഴി നടന്നു വരുന്നു എന്നത് വളരെ പ്രതിഷേധാർഹമായ കാര്യമാണ്.

ഈ നാടകം promote ചെയ്തിരിക്കുന്നത് കേരള NGO union ആണ്. അതിന്റെ പ്രചാരണത്തിന് വേണ്ട എല്ലാ പ്രോത്സാഹനങ്ങളും ഒത്താശയും ചെയ്ത് കൊടുക്കുന്നതാകട്ടെ Kerala Government ന്റെ Cultural Dept. ന്റെ കീഴിലുള്ള (Kerala Sangeetha Nadaka Academy )കേരള സംഗീത നാടക അക്കാഡമിയും.

സന്യസ്തരെയും ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസങ്ങളെയും തന്നെ അതിഹീനമായി അവഹേളിക്കുന്ന ഈ നാടകം അവതരിപ്പിക്കുന്നത് ക്രൈസ്തവർക്ക് എതിരെ ഉള്ള ആസൂത്രിതമായ ആക്രമണമായി മാത്രമെ ഇത് കാണാൻ കഴിയുകയുള്ളു.

ആവിഷ്‌ക്കാര സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ മറവിൽ നടത്തുന്ന ഇത്തരം ഹീനമായ

അധിക്ഷേപങ്ങളെ ശക്തിയായി അപലപിക്കുന്നു. ഇതിനു പിന്തുണ നൽകുന്നതിൽ നിന്ന് സർക്കാർ പിന്തിരിയേണ്ടതും ഇതിന്റെയൊക്കെ പിന്നിൽ പ്രവർത്തിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മറ്റു സാമൂഹ്യ ശിഥിലീകരണ ശക്തികൾ ക്കെതിരെ അതിശക്തമായ നിയമ നടപടികൾ സ്വീകരിക്കേണ്ടതുമാണ്. ഇങ്ങനെയുള്ള മത സാമൂഹിക വികാരങ്ങളെ വൃണപ്പെടുത്തുവാൻ കേരള സർക്കാർ സമ്പൂർണ്ണ പിന്തുണ നൽകിയത് കേരളസർക്കാരിന്റെ ക്രിസ്ത്യൻ വിരുദ്ധമനോഭാവമാണെന്ന് വെളിപ്പെടുന്നു .

------------------------------------------------------------

  Browse and share: https://dhruwadeepti.blogspot.com 

 ഈ ബ്ളോഗില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന  അഭിപ്രായങ്ങളുടെ  ഉത്തരവാദിത്തം അതെഴുതുന്ന  വ്യക്തികള്‍ക്കു മാത്രമായിരിക്കും. സഭ്യമല്ലാത്ത ഭാഷയും  അപകീര്‍ത്തിപ്പെടുത്തുന്ന പദപ്രയോഗങ്ങളും ഒഴിവാക്കുക-

     

ധൃവദീപ്തി  ഓണ്‍ലൈൻ

 

 https://dhruwadeepti.blogspot.com

 

for up-to-dates and FW. link Send Article, comments and write ups to :

  DHRUWADEEPTI ONLINE LITERATURE.

Published from Heidelberg, Germany,  in accordance with the European charter on freedom of opinion and press. 

DISCLAIMER:  Articles published in this online magazine are exclusively the views of the authors. 

Neither the editor nor the publisher are responsible or liable for the contents,  objectives or opinions of the articles in any form."

FACE BOOK:  GEORGE Kuttikattu    MOB. + oo49 170 5957371

Posted by George Kuttikattu

*********************************************************

Dhruwadeepti //- Life // Journey of a Missionary Priest // Fr. George Pallivathukal //-

Dhruwadeepti //- Life // Journey of a Missionary Priest // 

Fr. George Pallivathukal  

Pastoral activities in Binjhia.

When I was the priest in charge of Binjhia that parish consisted of a vast area. We priest used to visit villages under Binjhia regularly. Since we were three priests two of us used to go out to the neighboring out stations like Chargaon, Malimohgaon, Sankui or Jhiria-Subaria on Sundays to celebrate Sunday Mass with the people of those places. SMMI Sisters of Lalipur also used to visit outstations regularly. We used to organize intensive summer catechesis to various centres in the parish. People were free in summer. We had some veteran catechists like Hilarius Minj, Chetaram Sarote, Prakash Bhavediya and later Raphael Baxla, Janaklal and Premlal Dhurvey who were responsible for the spread of the faith in this region. We can never forget their contribution to the Church in this Narmada belt. As long as I was the Priest in charge of Binjhia I was the Dean of Mandla deanery. I continued as a member of the District Peace Commision and was in close contact with the leading citizens of Mandla. Katra hospital also had a good name in those days. The St. josep's sisters of Katra were known for their friendly relationship with the people of the town. The people used to call them"didis"(elder sister).Once sister Elenor, a religious nurse in Katra hospital had a rupture in her intestine and started vomiting blood. She needed immediate blood transfusion. Within half an hour the news reached the town and a large crowd of college students and others lined up in the hospital offering blood for the sister. Those were the glorious days of Katra hopital. The impact of the hospital helped us indirectly in our evangelizationwork. 

Kathedral Parish Priest.

After being in Binjhia for three years, I was transferred to the Cathedral parish at Jabalpur as Parish Priest in May 1988. Fr. Benedict Andrade was appointed in my place in Binjhia as the priest in charge and Director of the Pastoral Centre. I took over the administration of the Cathedral Parish from Fr. Luis Rodrigues. For six months I was observing the place and the people around me. I continued the pastoral services my predecessor used to render to the parishioners. Every evening I would go visiting the homes of the parishioners. After six months I reconstituted the parish council and finance kommittee. I retained most of the old members in the parish council and selected a few new ones especially to represent tose areas from where there were no members. I was looking for a suitable person to function as the Secretary of the Parish Council I got Lt.col. Walter D'Souza for this ministry. He had the full support of his wife Melany. He was a retired military officer and a very good administrator. I felt that for the proper functioning of the parish administration, we should have a parish office and a competent person to run the office. Col.Walter found one in the person of Major Joe Gomes, another retired military officer, for this office. With Walter D' souza as the parish council Secretary and Joe Gomes as Finance Secretary and parish office in charge I was free to do parish visits which was the only way of knowing the people. These two were honest, committed and men of faith. Their only interest was the interest of the parish. Both rendered their service to the parish without any remuneration. Joe was very strict with the money of the parish. I took the parish council into confidence and they took active interest in the welfare of the parish.

With this new set up I was able to keep a few elements away from the parish office who were taking undue advantage of the generosity of the parish priest especially during important feasts in the parish and in the distribution of charity. Fr. Louise Rodrigues was a very fine person, very kind to the poor and loved by the parishioners. Unfortunately he was very sickly. He had severe attacks of Asthma and could not do much of parish administration. He died three years after he was transfered from the Cathedral due to a severe asthmatic attack. He died in his own home in Mangalore. 

Involvement of the laity in parish administration. 

Community of Hope in jabalpur

I considered my role as a parish priest as that of a facilitator. The parish was not my personal property. I have been teaching in the past that the people are the parish. They should own up the parish. Then only the parish would grow. At the same time I as the leader of the community should protect the parish against the selfish interests of some members. I knew that I had to be vigilant, tactful and at the same time sincere. Some people would come to me and ask for loans. Usually a loan given from the church is a loan written off. I would tell them that the parish money is not my personal property and so give an application to the parish council and if the council sanctions the loan they would get the money. As per rule the parish priest or the parish council could not give any loan from the parish. The auditors would object to giving loans from the church. We could only give charity- Charity was not given just for the asking. A committee from the parish council would go to the place and asses the situation and charity would be given only on their recommendation.Since I was visiting the parishioners regularly I also knew who was genuinely in need of help and they would be helped through the parish council. Now with the involvement of the laity in the parsh administration the parish fund also went up. The task of collecting church subscription was taken up by the parish council members. Formerly the collection was done by the driver of the parish and he was given ten percent of the collection as his commission. Parish council members would go to every house for collection of suscription as well as to visit the families.

A city parish is quite different from a rural parish. A priest needs to understand this difference and adapt himself accordingly. He has to deal with different types of people. While dealing with some people the priest has to struggle to keep himself cool. On the whole I found the people of the Cathedral parish very good and I enjoyed my stay with them. People tried to test me in the begining but once they understood me they co-operated with me.

I had a small group of elderly legionaries in the parish who were praying for me every day. They were my spiritual power centre. I used to get a lot of strength from their prayers. Personal visits were the only way I could draw people to myself and to the church. There were also trouble makers in the parish. Since I had the support of the majority of the people I had no fear facing any one. 

More land for the cemetery.

The Christians of all denominations in Jabalpur had only one graveyard for their burial purpose. We had a cemetery committee to look after the administration of the graveyard. By tradition the parish priest of the Cathedral was the Chairman of the Cemetery committee and all the various denominations had membership in the committee. In my time Mr. Eric D'souza was the Secretary of the committee. He worked very hard and joyfully to turn the cemetery which was a God-forsaken place into a beatiful and attractive sacred place. He had roads built in the graveyard, crotons and flower plants planted and lights put up. We had a Chaukidar to look after the graveyard so that nobody would misuse ot desecrate that sacred place. In my time we managed to get six more acres of land from the military for the cemetery through the intervention of Mrs.Effie D'souza who was very influential in the Jabalpur cantonment board. She was a member of the Cathedral parish. The process for acquitting the land for the cemetery was started by Fr. Louise and I pursued the matter and got the land. We used to have Mass on the 2nd of November, All Souls day, in the graveyard and number of priests and thousands of faithful of Jabalpur used to gather in the cemetery that day to participate in the Mass and to pray for their dead. Mr.Eric served the cemetery for 26 years. He got an altar built in the middle of the Graveyard to celebrate Holly Mass. He was a very close friend and and supporter of mine. He had reserved a place for himself in the graveyard. But God's plan for him was different. In the summer 2010 he went to Goa for a holiday and there while he was praying the rosary in the evening with his family he fell down and died. He was buried in Goa close to the graves of his family members.

Marriage preparation course. 

After I took over the administration of the Cathedral parish I noticed that a number of people were having family problems. I have been spending a lot of time councelling them and settling their cases. Many were asking for separation which was not possible once they were married in the church and lived together. There were many cases of married people living separately with other partners. I noticed that they were not intructed about the sacredness of marriage and of family life.They had the marriage blessed in the church since it was a custom amoung christians and for the rest marriage was only a social affair for them.

I felt the need of preparing the couples before marriage. I had seen how the Church in Chotanagpur prepared the couples for marriage. I had some experience of marriage preparation in the philippines. I discussed with Bishop Theophane about my plan of starting a marriage preparation course in the Cathedral parish. Bishop advised me to involve all the priests of the city parishes and conduct the programme for the entire city. Parish priests of city parishes liked the idea and we started a three-day intensive marriage preparation course in the Cathedral parish for all the parishes of Jabalpur. Initially there were some negative reactions from the people. Ultimately once we started the programme the particepants found it so usefull that they were saying that if they knew that this was the marriage preparation course they were prepared to spend not three days but one week attending the course. This way we were preparing future christian families and we found it a succes. The Bishop made the marriage preparation course compulsory before marriage in the whole diocese. I had a team consisting of married couples, medical personnel and priests to help me with the training. 

Democracy in the diocese. 

The appointment of Vicar General, Secretary, College of Consultors and Administrative Council is a prerogative of the Bishop. Bishop chooses competent and trustworthy priests to these posts. But Bishop Theophane adopted a different policy. He said that all the priests are equal in his sight. He could work with any priwst. So he asked the priests to choose anybody they liked for the above -mentioned posts. From that day onwards till the resignation of Bishop Theophane all the office bearers in the diocese were elected by the priests of the diocese. Jabalpur was the only diocese in India which introduced the democratic method to elect important office bearers to assist the Bishop. Bishop Theophane remained Bishop of the diocese for twenty -five years. He was a man of prayer, very much missionary minded and people oriented.

Dean of Jabalpur deanery.

A year after I came to the Cathedral as the parish priest, I was elected as Dean of Jabalpur deanery. During my tenure as Dean we had a number of events in the church for which animation and preparation were needed.Introduction of "a new way of being the Church" through the Small Christian Communitties, celebration of the Family Year announced by the Holy Father and the preparation for and celebration of Jesu Christ Jayanthi 2000 were some of them. Among the parish priests of Jabalpur deanery, there were diocesan priests, Jesuits, Norbertines and the CMIs. All of them co-operated in the programmes and worked towards making our parishes more active and vibrant. //- 

*********************************************

  Browse and share: https://dhruwadeepti.blogspot.com 

 ഈ ബ്ളോഗില്‍ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന  അഭിപ്രായങ്ങളുടെ  ഉത്തരവാദിത്തം അതെഴുതുന്ന  വ്യക്തികള്‍ക്കു മാത്രമായിരിക്കും. സഭ്യമല്ലാത്ത ഭാഷയും  അപകീര്‍ത്തിപ്പെടുത്തുന്ന പദപ്രയോഗങ്ങളും ഒഴിവാക്കുക-

     

ധൃവദീപ്തി  ഓണ്‍ലൈൻ

 

 https://dhruwadeepti.blogspot.com

 

for up-to-dates and FW. link Send Article, comments and write ups to :

  DHRUWADEEPTI ONLINE LITERATURE.

Published from Heidelberg, Germany,  in accordance with the European charter on freedom of opinion and press. 

DISCLAIMER:  Articles published in this online magazine are exclusively the views of the authors. 

Neither the editor nor the publisher are responsible or liable for the contents,  objectives or opinions of the articles in any form."

FACE BOOK:  GEORGE Kuttikattu    MOB. + oo49 170 5957371

Posted by George Kuttikattu

*********************************************************